Promovim: "Emra Qe Nuk Harrohen" Vellimi I, Prishtine 1995

Kujtim i përbashkët para Shoqatës së Shkrimtarëve të Kosovës, Prishtinë

Promovimi i vëllimit I të monografisë “EMRA QË NU HARROHEN – ARSIMTARËT VETERANË (1941 – 1951) dhe Arsimi shqip në Kosovë”, në Prishtinë më 17.VI.1995

Promovimi u mbajt në lokalet e Shoqatës së Shkrimtarëve të Kosovës. Tubimin e kryesoi zoti Mehmet Gjevori, kryetar i Shoqatës së Veteranëve të Arsimit të Kosovës. Me referate u paraqitën Prof.dr.Pajazit Nushi dhe Dr.Abdullah Vokrri, kurse në diskutim morën pjesë: Beqir Musliu – poet, Prof.dr.Musa Limani, Prof.Zeqir Muçolli, Dr.Mehmet Rukiqi, Prof.dr.Tefik Basha, Prof.dr.Isak Shema, Mr.Ahmet Kelmendi, Xhafer Kabashi – veteran i arsimit, Prof.dr.Xhavit Ahmeti – këshilltar i Presidentit Dr.Ibrahim Rugova etj.

Në fund u falënderua edhe autori dhe vazhdoi kokteli dhe shkëmbimi i mendimeve deri vonë…

FOTO ALBUMI
Më poshtë mund të shihni foto nga promovimi.
Për të parë albumin, ju duhet FLASH PLAYER


--------------------

MEHMET GJEVORI:
“… Vetë mësues, profesor e drejtor shkolle, inspektor e kryeinspektor i arsimit në Kosovë, njëri nga iniciatorët e Takimeve të veteranëve të arsimit të Kosovës (1982 – 1989) dhe gjithnjë organizator e sekretar i tyre, Tahir Z.Berisha diti të mbledhë e të mbarështrojë në këtë libër të dhënat themelore për arsimtarët, por edhe problematikën e arsimit shqip që nga shkolla e parë shqipe e deri në ditët tona. Me pak fjalë, me një stil të rrjedhshëm e shtjellim të thukët, me një gjuhë të pastër letrare, T.Berisha e shtron lëndën në mënyrë shumë të thjeshtë e të drejtpërdrejtë, të afrueshme edhe për shtresat më të gjera të lexuesve, e të nevojshme dhe të dobishme edhe për punonjësit e arsimit e të shkencës që duan ta njohin dhe ta shtjellojnë më tutje këtë lëndë.”

Dr.ABDULLAH VOKRRI:
“… Autori me të drejtë konstaton se kjo plejadë e arsimtarëve dhe kuadro që do ta zhvillojnë edhe shkencën e kulturën shqiptare, artin e letërsinë dhe do të krijojnë bërthamën e kuadrove edhe për institucionet tona më të larta arsimore, shkencore e kulturore. Edhe pse mbi ta u vërsulën stuhitë dhe dallgët më të egra dhe barbare, ata nuk u ndanë kurrë nga misioni i tyre fisnik. Përkundrazi, punuan me ngulm dhe me mençuri ditën ta ruajnë fizionominë e shkollës sonë kombëtare. Për këta flitet në Leksikonin e arsimtarëve, në të cilin, për herë të parë në historikun e shkollave shqipe të Kosovës, janë shënuar në një vend biografitë e shkurtra të mbi një mijë veteranëve të arsimit, të cilët shërbyen në këto vise gjatë periudhës 1941 – 1951 e më vonë.”