Promovim: "Trojet qe nuk shuhen" Prishtine 1993

Pamje nga Kryesia e punës

Promovimi kryesor i librit “TROJET QË NUK SHUHEN (Shënime nga Vërbani dhe Anamorava)”, në Prishtinë më 23.VII.1993.

Tubimin e hapi përfaqësuesi i botuesit NPB “Valton”, Zenun Rexhepi, e në diskutim morën pjesë: Zoti Mehmet Gjevori, redaktor i librit, Dr. Tefik Basha, recensent, Dr.Mehmet Halimi, lektor, Akademik dr.Jashar Rexhepagiq, Vehap Shita, kritik letrar, Dr. Engjëll Sedaj, Selim Musliu, Idriz Alaj, gazetar, Prof.dr.Kajtaz Rrecaj, Prof.dr.Dali Emërllahu, Dr.Sabit Uka, Dr.Sabile Keçmezi-Basha, Mr Zijadin Munishi, Prof.Salih Nushi, Zeqir Muçolli, prof.Shefqet Qorolli, prof.Mujë Berisha, shkrimtar dhe Suat Berisha, ekonomist i diplomuar etj.

Të gjithë e çmuan lartë veprën dhe e përgëzuan autorin, duke i uruar sukses edhe në punën e ardhshme. Në fund u falënderua edhe autori dhe pas përfundimit të promovimit vazhdoi kokteli.

FOTO ALBUMI
Me poshte mund te shihni foto nga promovimi.
Per te pare albumin, ju duhet FLASH PLAYER


--------------------
Prof.dr.Tefik Basha:
“Në këtë vepër të Tahir Berishës vehen në spikamë vuajtjet, skamja, torturat, masakrat dhe presionet që e karakterizonin tërë popullatën shqiptare ndër shekuj, e që ishin regjistruar në mendjen e fëmijërisë së tij të hershme. Si në kujtesën e tij, ashtu edhe në kujtesën e fshatarëve tjerë me kohë ishin ngulitur të gjitha poshtërimet, tradhtitë, krimet, shpërnguljet dhe dëbimet e kësaj popullate nga vatrat dhe trojet e tyre shekullore, si dhe shlyerja e ca vlerave të relikteve kombëtare. Prandaj, autori, i shtyer nga kurreshtja dhe dashuria e madhe, por edhe nga malli e nostalgjia për vendlindjen, shpeshherë shfryhet në shkrimet e veta të kohëpaskohshme në shtypin tonë të përditshëm.”

Vehap Shita:
“Në një libër ‘monografiko-kronik’ e ‘publicistiko-artistik’, si ky, Tahir Berisha është përcaktuar për një vepër që do të pasqyrojë fatin e njeriut dhe të mjedisit që ai e do me gjithë shpirt, që i kthehet dhe jeton gjithnjë me të. Së këndejmi edhe gjithë dashuria dhe sinqeriteti me të cilin ai i përshkruan ngjarjet e situatat, njerëzit dhe fatet e tyre. Shikuar nga ky aspekt, libri edhe mund t’i kalojë caqet e ngushta lokale dhe të marrë vlera të përgjithshme nacionale dhe universale, pa marrë parasysh tërë përkorësinë me të cilën autori mund t’i jetë përveshur koncipimit dhe thurjes së tij.

Duke u nisur nga këto që thashë më sipër, mendoj se ky libër, ndonëse në kohë të vështira në të cilat po gjendemi, vlen të botohet dhe do të jetë një dokument i vlefshëm jo vetëm për Vërbanin e Anamoravën, ku e ka dislokuar autori, por edhe për Kosovën dhe popullin tonë në tërësi, për jetën dhe fatin tonë në periudha dramatike të njëmendësisë sonë në të kaluarën jo fort të largët dhe sot.”